Οι Αλβανοί στο Μεσαίωνα (Παλαιoβιβλιοπωλείο)

[. . .] Η Αλβανία γνώρισε μια αξιοσημείωτη δημογραφική έκρηξη στις αρχές του 14ου αιώνα, όταν πατριές ολόκληρες άφησαν τις εστίες τους και ξεχύθηκαν στα Βαλκάνια, προς την Σερβία και την Ελλάδα, φθάνοντας ακόμη και στην Πελοπόννησο. Όντας χριστιανοί, εύκολα έγιναν δεκτοί ως καλλιεργητές και ως στρατιώτες από τις βυζαντινές αρχές. Και φυσικά αντιστάθηκαν στην τουρκική εισβολή στα τέλη του 14ου αιώνα και κυρίως στα μέσα του 15ου, την εποχή του μεγάλου ήρωα Σκεντέρμπεη. Με την οθωμανική κατοχή, εξισλαμίσθηκε μέρος των Αλβανών. Έκτοτε, οι τραχείς αυτοί πολεμιστές διακρίνονται σε όλα τα στρατεύματα της περιοχής. Ο Κ. Μπίρης τους αποκάλεσε "Δωριείς του Νέου Ελληνισμού". Την βαθμιαία εμφάνιση και αναγνώριση των Αλβανών θελήσαμε να εξετάσουμε στο διεθνές συμπόσιό μας. Προσπαθήσαμε να δούμε τον απομονωμένο αυτό λαό μέσα από γενικές παρουσιάσεις ειδικών ιστορικών, Αλβανών και Αλβανολόγων, ειδικότερες ανακοινώσεις αναφέρθηκαν στον τόπο τους πριν από την επίσημη εμφάνισή τους και αργότερα, αλλά και στην διασπορά τους σε όλη την περιοχή. Εξετάσαμε κάθε είδους πηγές, ιστορικές και αρχαιολογικές, διατυπωμένες στα Ελληνικά, στα Λατινικά, στα Ιταλικά, στα Σερβικά, στα Τουρκικά. Αρχίσαμε με την Ρωμαϊκή εποχή και καταλήξαμε στον 16ο αιώνα. (Ν. Οικονομίδης, από τον πρόλογο)